روزی حضرت سلیمان(ع) در کنار دریا نشسته بود، نگاهش به مورچه ای افتاد
که دانه گندمی را باخود به طرف دریا حمل می کرد. سلیمان(ع) همچنان به او نگاه می کرد
که دید او نزدیک آب رسید. در همان لحظه قورباغه ای سرش را از آب دریا بیرون آورد
و دهانش را گشود، مورچه به داخل دهان او وارد شد، و قورباغه به درون آب رفت.
سلیمان(ع) مدتی در این مورد به فکر فرو رفت و شگفت زده فکر می کرد،
ناگاه دید آن قورباغه سرش را از آب بیرون آورد و دهانش را گشود،
آن مورچه از دهان او بیرون آمد، ولی دانه ی گندم را همراه خود نداشت.
سلیمان(ع) آن مورچه را طلبید و سرگذشت او را پرسید.
مورچه گفت: "ای پیامبر خدا در قعر این دریا سنگی تو خالی وجود دارد
و کرمی در درون آن زندگی می کند. خداوند آن را در آنجا آفرید .
نظرات شما عزیزان:
سلام وبلاگ جالبی دارین مخصوصا قسمت اشپزیش خیلی خوب بود
ممنون میشم به منم سر بزنین با تشکر التماس دعا
پاسخ: سلام التماس دعا ممنون از اظهار لطفتون -حتماسر خواهم زد.موفق وفاتح باشید
ممنون میشم به منم سر بزنین با تشکر التماس دعا
پاسخ: سلام التماس دعا ممنون از اظهار لطفتون -حتماسر خواهم زد.موفق وفاتح باشید
برچسب‌ها:
خبرنامه وب سایت: